بقیه پورتوریکو است.

Centro de Apoyo Mutuo ، مراکز کمک متقابل، به عنوان مشت های بلند در سراسر جزیره از طوفان Irma ، طوفان پس از طوفان ماریا پورتوریکو وجود دارد.

در خیابان های باریک و رنگارنگ کاگاس ، بنایی که توسط اجتماع تصرف شده و از آن محافظت می شود توسط سازمان دهندگان Centro و خدمه و سیستم های پزشکی و سیستم های Disaster Aid Disief Relief از سرزمین اصلی نقاشی می شود.

نقاشی چسبناک
در خارج ، یک مخزن توف 400 گالن گاومیش در انتظار نصب تیم های سیستم از سیستم تصفیه آب مدولار با حجم بالا و پمپ است که آن را با آب آشامیدنی برای جامعه پر می کند ، و یک منبع در اراضی احیا شده توسط اعضای جامعه مستقل Apoyo Mutuo ایجاد می کند.

سیستم آب 2
توسط 2pm آن را به شدت پمپ می کند ، تا مدت زیادی پس از غروب آفتاب ، آب تصفیه شده از دهانه شیلنگ را می ریزد.

آپویو موتو از یک ماه و نیم پیش فضا را به دست گرفت. یک ماه پیش آنها از پلیس دفاع کردند که خواستار دانستن نامهای فردی آنها بودند.

"ما فقط پاسخ می دادیم که نام ما Centro de Apoyo Mutuo است."

در 8 ، جمعیتی با صحنه های آغازین یک فیلم مستند در زمینه تاریخچه مشاغل مستقیم در پورتوریکو که روی دیوار بتونی قطعه جلوی ساختمان در حال پخش است ، پیراشکی های پارک شده را که به صورت نیمه تقسیم شده بودند ، پر می کنند.

اعضای جامعه دو ساعت بعد را در حال چرخش در پمپ و تماشای پر کردن بوفالو می گذرانند. یک رفیق Apoyo Mutuo مأموریت خود را برای ما در آشپزخانه اجتماع ارائه داد که در آن کار همبستگی و کمک متقابل هر روز افراد 300 را تغذیه می کند.
"ما در حال تغییر نحوه ارتباط با یکدیگر هستیم. این همان چیزی است که ما می خواهیم. برای تغییر رفتارهایی که از طریق سرمایه داری آموخته ایم. "

ما اواخر شب بعد از کمک به رنگ آمیزی فضای جدید آشپزخانه در اجتماع ، ساخت یک توالت کمپوست و صدها نفر از گالن آب آشامیدنی قابل شرب در یک مخزن مشترک ، با خدمه اعضای جامعه از Centro de Apoyo Mutuo جدا شدیم.

این کار واقعیت است.

این رویای پورتوریکو جدید است که با اقدام مستقیم خودمختار تجلی می یابد.

همبستگی