What is Mutual Aid Disaster Relief and what does it do?

Mutual Aid Disaster Relief is a grassroots network whose mission is to provide disaster relief based on the principles of solidarity, mutual aid, and autonomous direct action. By working with, listening to, and supporting impacted communities, especially their most vulnerable members, to lead their own recovery, we strive to build long-term, sustainable and resilient communities. Mutual Aid Disaster Relief responds to disasters, educates about community organizing as disaster preparedness and collaborative neighborhood crisis response, collects and disseminates lessons learned in the field, and supports and provides a connective tissue between other grassroots groups doing response work. Mutual Aid Disaster Relief includes activists who have been involved in a variety of disaster responses, have experience doing educational work and network building, and have and continue to support their own communities’ mutual aid based projects and justice work. We are witnessing and adding to a movement of responders who provide an alternative to the government’s and nonprofit industrial complex’s hierarchical, charity-based model of response, which preserves the status quo and profits off the disasters it creates. Instead, Mutual Aid Disaster Relief is solidarity-based, relationship-based, participatory, and rooted in the understanding of disaster relief work as justice work whose larger aim is survival, self-determination, and collective liberation. Mutual Aid Disaster Relief is a decentralized network, defined by the character and creativity of a multitude of communities and drawn together by our collective commitment to stand in solidarity with those impacted by disasters and turn the tide in favor of climate justice. It is a moving, growing, contracting, organic, dynamic milieux of like-minded yet diverse people. Our network is not so much a standing army of volunteers as an interlocking web of individuals, affinities, and relationships, some already acting, many more holding the potential energy to act when a disaster strikes. The fluidity and amorphous nature of our network allows us to adapt to shocks and changing circumstances, and support different contexts in unique ways. We understand that connecting with diverse communities and learning from each other every day is one of our greatest strengths, and countless informal networks already exist, with more forming every day. Mutual Aid Disaster Relief is just one tiny little branch of this swiftly growing super-organism, and is comprised of people committed to supporting the growth of the greater autonomous, mutual aid based disaster response movement by seeking to encourage more connections, inspire newcomers, and facilitate learning of important skills and tactics, all while contributing to disaster survivor’s well-being and self-determination.

How does Mutual Aid Disaster Relief relate to the larger grassroots, autonomous disaster relief movement?

Mutual Aid Disaster Relief sees itself as a swiss army knife within the larger toolbox of the autonomous, mutual aid-based disaster response movement. Our network includes multiple projects, including on-the-ground response work, networking and relationship building across the movement, and educational programs that seek to grow the use of mutual aid as a framework for disaster preparedness, response, and recovery. But we also recognize and strive to support other initiatives and projects with similar aims as we believe that only a movement of movements can help us survive the spectre of climate devastation looming on the horizon. We recognize and celebrate that the movement of grassroots, liberatory, solidarity-based, autonomous disaster response is so much larger than Mutual Aid Disaster Relief and is made up of many diverse individuals, collectives, organizations, and networks with their own identities. Part of our mission is to support this interlocking web of people who are inspired to act during disaster, regardless of what they call themselves. Additionally, we don’t see ourselves as a vanguard or central authority on disaster response. Other groups with varying beliefs and structures have and will continue to respond to crisis. People all over the world are engaging in disaster relief from a mutual aid perspective every day, and we want to encourage and learn from this important and affirming work. We did not choose the name Mutual Aid Disaster Relief because we want to co-opt these movements, but because we want to constantly uplift this tactic and this perspective, and to provide a home for any others who, like us, find profound meaning in orienting their lives around community disaster preparedness and DIY crisis response.

What is the Mutual Aid Disaster Relief’s decision making structure?

Mutual Aid Disaster Relief is currently made up of many semi-autonomous working groups with different scopes of work. The direction and activities of each working group is largely set by the working group itself. While working groups have a fair degree of autonomy to carry out activities that fall within their scope, they are all accountable to a larger circle. The working groups sometimes bring proposals to the general circle for ratification, particularly when it’s a matter of concern for the full organization, like amending our internal policies. The general circle is made up of people who have expressed and shown long-term commitment to the project and meets regularly to help share information between working groups and make decisions that need everyone’s input. Program, operational, and ongoing mobilization working groups meet as frequently as needed. Increasingly, we try to devolve decision-making to the ‘localest’ scale possible (“Subsidiarity”) , meaning more decisions are made within smaller working groups, by those closest to the problem and most impacted by the solution, rather than the general circle. Consent is the operative word. We try not to vote, but arrive at a mutually satisfactory outcome for all participants. If one is not comfortable with a decision, they identify and propose new alternatives. Rather than the question, “Do I agree with this 100%”, often the question is “Can I be ok with this?” Just as important, an effort is also made to share decision-making power with affected disaster survivors when at all possible. Another element of Mutual Aid Disaster Relief’s decision-making is the Steering Committee, which fulfills its duty of care by closely monitoring the activities of the organization, regularly reviewing financials and operational matters, and intervening in decisions it believes to be harmful, overly risky, threatening to Mutual Aid Disaster Relief, or contrary to the mission, but otherwise works in tandem as co-decision makers. They also provide Mutual Aid Disaster Relief with long-term organizational continuity and sustainability, work to build leadership within the national network, and work closely with Mutual Aid Disaster Relief working groups to ensure continuity with Mutual Aid Disaster Relief’s campaigns, needs, and processes. We also strongly encourage the formation of affinity groups and, if needed, spokescouncils, to promote self-organization and autonomy within Mutual Aid Disaster Relief, especially in the event of a large disaster response mobilization. This multi-pronged approach has enabled us to remain fluid, dynamic, and responsive to the needs of disaster survivors, and to combine collaborative, participatory decision-making with respect for autonomy.

How does Mutual Aid Disaster Relief’s disaster response work relate to local response work?

Mutual Aid Disaster Relief strives to support locally rooted groups in their response and inspire more affinity groups to act, more collectives to form, and more organizations to coalesce. We don’t want to supplant or replace spontaneous manifestations of mutual aid and we don’t undo the need for emergent groups to form. Instead, we seek to build relationships with, learn from, and listen to locally rooted groups in our on-the-ground response work. Mutual Aid Disaster Relief is opposed to disaster colonialism. The real first responders are the people most affected on the ground, and we respect this in our analysis and approach. Other groups with varying beliefs and structures have and will continue to respond to crisis. We want to make clear that we support and want to amplify local emergent response groups, (such as the Centros de Apoyo Mutuo, West Street Recovery, etc.,) but we certainly don’t speak for them or any other autonomous, independent disaster response or mutual aid efforts. We aim to speak and live out our truths while lifting up the voices of those doing similar work.

How can Mutual Aid Disaster Relief support my local mutual aid group that’s responding to a disaster or doing recovery work?

Mutual Aid Disaster Relief may be able to help in a number of ways. We can publish lists of needs, fundraisers and news to our national audience. We may be able to put you in touch with groups that have experience organizing response and recovery work if you’re looking for counsel or inspiration, or provide this advice or mentorship ourselves. We may be able to direct an Amazon Wishlist to you. We may be able to direct volunteers or supplies your way. Being an all-volunteer network, our capacity varies. But we are flexible and fluid and, just like we do with individual disaster survivors, we prioritize asking and listening to emergent disaster response efforts. So, if you have a need or request, even if it’s different than what you just read here, please reach out.

A disaster hit, and me and my friends are forming a local mutual aid relief effort to respond. Are folks from Mutual Aid Disaster Relief available to help talk through some things?

Absolutely! Contact us at MutualAidDisasterRelief@gmail.com .

There are so many disasters in so many places, how do you decide on when and where to respond?

So much of justice-rooted disaster response work takes place before the disaster occurs as the local strength of collectives, affinities, and networks provide the nutrients for a vibrant people-powered response at the time of a crisis. Part of our work as a network then is to continually deepen and grow our connections with diverse people across the country in advance of disasters. When disasters do hit, these relationships between our network and other networks local to the disaster help guide us in our ability to respond in a supportive way. We are a small but growing crew of volunteers who have limited personal and organizational capacity. In addition, we are committed to incorporating community care and healing justice into this work, instead of perpetuating disaster patriarchy. So we cannot promise to respond everywhere, everytime. When we do respond to a disaster, we do so where we are invited and when we have the capacity so that our work forms organically in relationship with the local response. We are continually growing our network, building and solidifying relationships, always imagining what we will be able to do tomorrow. And in the meantime, we do what we can, respond when we are able with integrity, respect, compassion, and care, in the spirit of mutual aid and solidarity. And we hope that you are inspired to do likewise.

Do you have local chapters?

Mutual Aid Disaster Relief is currently not a chapter-based organization. We support affinity groups and collectives who continue being autonomous and working in their local communities, at the same time that they plug in to disaster response when they are able and willing. We encourage folks to work with others in their home community to form and grow locally rooted and diverse mutual aid programs, with their own names and identities. And then, whether as an individual or as a collective, leverage those relationships and resources when a disaster hits either locally, regionally, or farther afield. And of course, we are always looking to grow and welcome new volunteers. Please join our Facebook group or email MutualAidDisasterRelief@gmail.com and let us know the ideal ways you would like to plug in.

Do you all have 501(c)(3) status? Are donations tax-deductible?

Yes. Mutual Aid Disaster Relief is a social movement rooted effort, and our ebb and flow of participation, affinity group model, non-hierarchical based organizing, and so much else about us doesn’t fit neatly into a nonprofit model and we remain critical of the nonprofit-industrial complex. Nevertheless, we chose to access nonprofit status to help open doors and provide an element of continuity and permanence to the autonomous disaster relief movement. Donations are tax-deductible, and we can provide you a donation receipt upon request.

Can Mutual Aid Disaster Relief be a fiscal sponsor for my response group?

No. Sorry! But we aren’t set up currently to be a fiscal sponsor for other organizations.

What can I expect as far as logistics if I were to be involved in a Mutual Aid Disaster Relief mobilization?

During a Mutual Aid Disaster Relief mobilization, as a general rule, to discourage disaster tourism, volunteers are expected to fund their own way to the site of a disaster. We expect volunteers to get on site using their own finances, thereafter we may be able to provide reimbursements for supplies that you purchase or other similar expenses related to doing the work. We want our volunteers to feel empowered to meet critical emergent needs of disaster survivors, with the knowledge that Mutual Aid Disaster Relief will back them up. Get in touch with us at MutualAidDisasterRelief@gmail.com or check in with a site coordinator to see if we can provide a reimbursement before making a purchase. Receipts are always required. We currently rely on small donations and have a shoestring budget so any private fundraising for individuals’ or affinity groups’ relief efforts is encouraged. We recommend that you plan to come into any disaster situation as self-sufficient as possible. Many volunteers that have worked with us have their own vehicles that double as a place for them to sleep. Often we work with local churches, mosques, and other community centers to be able to have basic volunteer housing. Other times, camping or staying on a couch is the only option. We generally eat what we share with the community. If you have specific dietary or other needs, of course we will try to accommodate, but we advise you to bring what you need. We meet sometimes formally, sometimes informally every day to discuss emergent needs and ways to meet those needs. It’s totally normal to be nervous your first time. But we want to be a welcoming community, and will help orient you.

Can I get involved with Mutual Aid Disaster Relief?

Definitely! If you align with the core values and guiding principles, we welcome you to join us. We have a lot of work to do and we always want more people pitching in on our existing projects and scheming up new ones. Reach out to us at MutualAidDisasterRelief@gmail.com to let us know your ideal way of plugging in.

درباره ما

کمک های متقابل Disaster Relief یک شبکه امدادرسانی فاجعه بار است که براساس اصول همبستگی ، کمک های متقابل و اقدام مستقیم خودمختار است.

ساختار سازمانی

شبکه ملی

شبکه ملی ما متشکل از بسیاری از فعالان محیط زیست ، فعالان عدالت اجتماعی ، فعالان عدالت جهانی ، پزشکان خیابانی ، گیاهان دارویی ، متخصصان فرهنگ عمومی ، سازمان دهندگان کمک متقابل ، سازمان دهندگان رهایی سیاه ، سازمان دهندگان جامعه و سایر افرادی است که به طور فعال در اطراف حمایت از بازماندگان فاجعه در روحیه کمک و همبستگی متقابل این یک شبکه غیرمتمرکز در سراسر ایالات متحده است که توسط شخصیت و خلاقیت بسیاری از جوامع تعریف می شود و با تعهد جمعی ما متحد می شود تا با افراد آسیب دیده در همبستگی بایستیم و روند را به نفع عدالت آب و هوایی تغییر دهیم. ما شبکه خود را از طریق آموزش و عمل ، ارزش گذاری می کنیم هم برای تصمیم گیری جمعی و هم برای استقلال. ما به شدت تحت تأثیر برنامه های زنده ماندن پلنگ سیاه قرار گرفته ایم که هدف آنها تأمین نیازهای فوری و در عین حال افزایش آگاهی مردم است. ما تلاشهای جوامع مقدم جبهه را که منجر به بهبودی خود در پی بحرانهای قابل مشاهده و فاجعههای نامرئی و مداوم سرمایه داری ، استعمار ، استخراج منابع ، خشونت جنسیتی و برتری سفیدپوستان در میان سایر اشکال سلطه هستند ، ارتقا و پشتیبانی می کنیم. ریشه در تاریخ و تجربیات خود در زمینه سازماندهی جنبش های اجتماعی ، ما شاهد کارهای تسکین دهنده فاجعه خود در متن مبارزه اجتماعی هستیم و معتقدیم که باید همزمان نیازهای بلاواسطه تعیین شده مردم را برای بقا برطرف کنیم و برای تغییرات اساسی در نحوه ارتباط با یکدیگر سازماندهی کنیم. و زمین

سخنگو

سخنگوی سازمان که از دانه های جنبش های خودمختار ، ضد استبدادی ، عدالت جهانی و اشغالگران رشد می کند ، ارگان اصلی سازماندهی کمک به کمک متقابل است. همچنین به عنوان "همه دستها" ، "مجمع عمومی" یا "دایره عمومی" نامیده می شود ، شرکت کنندگان به طور مشترک و افقی کار می کنند تا کمک به کمک متقابل را برای رسیدن به مأموریت و چشم انداز خود نزدیک کنند. بسته به اندازه و ظرفیت ، یا همه افراد وابسته به سازماندهی مداوم ، یا فقط نمایندگانی از گروههای وابسته و گروههای کاری ، برای به اشتراک گذاشتن به روزرسانی ها با یکدیگر هماهنگ و همکاری می کنند ، تصمیماتی می گیرند که به طور کلی بر کمک به کمک متقابل تأثیر می گذارند ، جهت کلی را با ورودی همه افراد درگیر ، و به هماهنگی فعالیتها بین گروههای مختلف تمایل و گروههای کاری کمک می کند. هنگام جستجوی اجماع / رضایت ، به جای اینکه از خود بپرسیم ، "آیا من با این 100٪ موافقم؟" س operaال عملیاتی این است که "آیا می توانم با این زندگی کنم؟" این رویکرد ، همراه با عملکرد ما در زمینه تصمیم گیری در مقیاس محلی ممکن ، درگیری را به حداقل می رساند و محیطی را تقویت می کند که هم برای تقسیم قدرت تصمیم گیری و هم برای احترام به عمل خودمختار مناسب باشد.

کمیته رهبری

کمیته فرماندهی از یک گروه پویا متشکل از ده ها نفر از سراسر کشور تشکیل شده است. بسیاری از اعضای کمیته راهبری در پروژه های قبلی برای کمک به سوانح از جمله بلاک مشترک و اشغال سندی نقش داشته اند. اعضای کمیته راهبری پشتیبانی ، پیرامون پروژه های امدادرسانی به کمک اضطراب متقابل را در جوامع ، مناطق و شبکه های مربوطه آموزش ، سازماندهی و بسیج می کنند. با کار با لمس سبک ، آنها کمک های متقابل Disaster Relief را با تداوم و پایداری سازمانی طولانی مدت ، کار برای ایجاد رهبری در شبکه ملی ، و همکاری نزدیک با گروه های کاری Mutual Aid Disief Relief ، گروه های وابستگی و سخنگوی برای اطمینان از استمرار انجام می دهند. با برنامه ها ، نیازها و فرآیندها ، با کمک متقابل Disaster Relief Relief.

گروه های کاری

کارگروه های نیمه خودمختار در شبکه امداد رسانی برای کمک به اضطراب متقابل وجود دارند تا به پیشرفت برخی از جنبه های کار ما کمک کنند. برخی از گروه های کاری موقتی هستند و در حدود نیازهای خاص مانند سازماندهی خاص مکان یا یک تیپ همبستگی در هنگام فاجعه خاص تشکیل می شوند. سایر گروه های کاری دائمی تر هستند ، مانند پزشکی / سلامتی ، رسانه ها / ارتباطات ، و پاسخگویی مالی. گروه های کاری از طریق تماس های کنفرانسی ، ایمیل ، سرویس های لیست ، سیگنال و / یا از طریق زمین ارتباط برقرار می کنند و یک نقطه دستیابی به جایی است که هر کسی در این شبکه می تواند در شکل گیری جهت کمک های متقابل Disaster Relief کمک کند. برای درگیر شدن با یک گروه کاری یا شروع کار جدید ، با ما در تماس باشید [ایمیل محافظت شده]. علاوه بر این، ما به افقی‌گرایی، تمرکززدایی، پیش‌فرض و این باور داریم که مؤثرترین تصمیم‌ها و اقدامات در سطح نزدیک‌ترین افراد به مشکل یا بیشترین تأثیرپذیری از راه‌حل صورت می‌گیرد. بنابراین، در صورت امکان، ما قویاً تشکیل گروه‌های وابسته را تشویق می‌کنیم که بتوانند خودسازماندهی و خودمختاری خود را حفظ کنند، در حالی که به طور همزمان با سازمان‌های کمک‌رسانی متقابل در حال انجام امدادرسانی مرتبط و کار می‌کنند.

تاریخ ما

در اوایل صبح نوزدهم سپتامبر 19 ، یک زمین لرزه بزرگ در سواحل میکوآکان اقیانوس آرام رخ داد. مکزیکوسیتی ویران شد. حداقل 1985 نفر جان خود را از دست دادند. 5,000 نفر بی خانمان شدند. در حالی که سربازان و پلیس عمدتاً در آن ایستاده بودند ، همسایگان با تغذیه و پناه دادن به یکدیگر ، خدمه پاکسازی و تیپ های امدادی را تشکیل می دادند. به گفته آنها این سرتیپ ها مردم را از زیر آوار بیرون کشیدند و دانشجویان در مقابل بولدوزرها دراز کشیدند تا جستجو برای بازماندگان ادامه یابد. Damnificados ، همانطور که به تازه بی خانمان گفته می شود ، حقوق مسکن را به دست آورد. خیاطان ، پس از مشاهده مالکان برای نجات ماشین آلات قبل از مردم ، اتحادیه زنان را ایجاد کردند ، مردم به طور جمعی در مجامع مردمی سازمان می یافتند. این تجربیات بسیاری را به این سال واداشت که چرا آنها به کشوری متمرکز نیاز دارند که به فکر رفاه و بقای مردم خود نباشد. با این درک ، جامعه مدنی مکزیک بیدار شد. در 800,000 سپتامبر 11 ، دو هواپیما به مرکز تجارت جهانی برخوردند. دیگری به پنتاگون برخورد کرد. چهارمین هواپیما پس از درگیری مسافران و هواپیماربایان در شانکسویل پنسیلوانیا سقوط کرد. آنچه بیشتر مردم در مورد پیامدهای 2001 سپتامبر می دانند ، تاریخ نخبگان است: محدود کردن آزادی های مدنی ، جنگ در افغانستان (و بعداً عراق) ، آزار و اذیت مسلمانان و اعراب توسط دولت و دیگران. اما شهر نیویورک تجربه متفاوتی داشت. مشابه شجاعت استثنایی افراد در هواپیمای 9 ، افراد در برج های دوقلو و مناطق اطراف به یکدیگر برای ایمنی کمک می کردند. عابران پیاده تقریباً در هر تقاطع ترافیک را هدایت می کردند تا آمبولانس ها بتوانند خود را به مجروحان برسانند. آشپزخانه های بداهه در همه جا ظاهر شدند. مردم عادی برای نجات دیگران از سقوط آوار و دود ، قایق بادبانی می دزدند. مردم به طور موقت یک اسکله را فرماندهی می کردند تا به عنوان مرکز توزیع عرضه غیر بروکراتیک و ستاد داوطلبانه غیرمتمرکز عمل کند. و بیش از هزار نفر پیشنهاد همکاری داوطلبانه با زنان مسلمان باحجاب را داشتند که احساس پیاده روی در ملا عام را نداشتند. به گفته هنرمندان هیپ هاپ جی زی و آلیشیا كیز ، این یك "جنگل بتونی بود كه رویاها از آن ساخته می شوند".

در 29 آگوست 2005 ، طوفان کاترینا سواحل خلیج فارس را مورد حمله قرار داد. بیش از 1,800 نفر جان خود را از دست دادند. در فضای آخرالزمانی نیواورلئان ، چند روز پس از طوفان کاترینا ، اینجا و آنجا ، زندگی در حال سازماندهی مجدد خود بود. در برابر بی عملی مقامات عمومی ، که بیش از حد مشغول پاکسازی مناطق گردشگری محله فرانسه ، حفاظت از مغازه ها و پاسخگویی با تفنگ خودکار به درخواست کمک از ساکنان فقیرتر شهر بودند ، اشکال فراموش شده همبستگی جامعه دوباره متولد شد . علی رغم تلاش های گاه به گاه مسلحانه قوی برای تخلیه منطقه ، علی رغم اوباش سفیدپوست برتری طلب که در حال شکار و کشتن اعضای جامعه سیاه پوستان غیر مسلح بودند ، بسیاری از مردم از ترک شهر خودداری کردند. برای کسانی که مانند "پناهندگان محیط زیست" از سراسر کشور اخراج نمی شوند ، و کسانی که از اطراف برای پیوستن به آنها به همبستگی می آیند ، در پاسخ به تماس مالک رحیم ، پلنگ سیاه سابق ، سازماندهی مجدد خود سازمان جلو مالک رحیم ، اسکات کرو و دیگر بنیانگذاران اولیه با همکاری همبستگی زندانیان سیاسی یکدیگر را حمایت می کنند و از آنگولا 3 حمایت می کنند: رابرت کینگ ویلکرسون ، آلبرت وودفوکس و هرمان والاس. آنها با هم مشترک زمین مشترک را تشکیل دادند.

در عرض چند هفته ، پزشکان داوطلب خیابانی که به عنوان اولین ارائه دهنده خدمات پزشکی در اعتراضات به کار خود دعوت شدند ، کلینیک مشترک زمین را تشکیل دادند. از همان روزهای اول ، این کلینیک به لطف هجوم مداوم داوطلبان ، درمان رایگان و م ،ثر شامل داروهای جامع ، جایگزین و غربی را برای کسانی که به آن نیاز داشتند ارائه می داد. کلینیک ، خانه مالک و سایر سایت های مشترک تاسیس مشترک مشترک زمین مانند مسکن داوطلبانه کسانی که برای تمیز کردن و بازسازی خانه های آب گرفتگی آمده بودند ، پایگاه مقاومت روزمره در برابر عملیات پاکسازی بولدوزرهای دولتی شدند ، که سعی داشتند قسمت هایی از شهر را به یک چراگاه برای توسعه دهندگان املاک تبدیل کنید. مردم از جنبش های عدالت جهانی ، ضد جنگ ، آنارشیست و دیگر جنبش هایی بودند که از سرکوب مخالفان دولت جان سالم به در بردند. افرادی از Food Not Bombs ، Indymedia ، Veterans for Peace ، مجامع پزشکی خیابانی و حقوق مسکن ، همه با هم برای راه اندازی آشپزخانه های معروف ، ارائه خدمات پزشکی رایگان ، ساخت و ساز برای جلوگیری از تخریب آنها و موارد دیگر به هم پیوستند. علی رغم حضور حداقل یکی عامل تحریک غلط، مشترک گراوند کلینیک های بهداشتی اضافی ، یک کلینیک حقوقی ، احداث باغ های اجتماعی ، راه اندازی یک پناهگاه زنان ، توزیع کمک ، ایجاد کتابخانه و ایستگاه رادیویی با وام ابزار ، خانه های ناودان ، تمیز کردن آوار ، سو ،استفاده های پلیس ثبت شده ، ایجاد مراکز رسانه ای جامعه ، خاک را بیولوژیکی اصلاح کرد ، و تالاب ها را دوباره کاشت تا سدی در برابر طوفان بعدی ایجاد کند. تمایل مردم به اقدام مستقیم زمینه جدیدی را در دفاع از مسكن عمومی ، باز كردن درهای بسته مدرسه ، تحویل وسایل مورد نیاز در گذشته از ایست های بازرسی و كمك به اعضای جامعه علیرغم مخالفت در حفظ مراكز عبادی تاریخی خود پیدا كرد. تجربه و خرد حاصل از بسیج توده ای علیه جهانی سازی همراه با میراث برنامه های زنده ماندن پلنگ سیاه. این دانش عملی جمع شده در طی چند عمر تمرین جنبش اجتماعی ، همگی فضایی را برای استقرار در آن پیدا کرده است. ویرانی نیواورلئان توسط طوفان کاترینا به جنبشهای آزادی بخش و دیگر فعالیتهای تحول اجتماعی این فرصت را داد تا به انسجام و وحدت ناآشنایی برسند که بر اساس ایدئولوژی یا تاکتیک از تقسیم بندی های خسته قدیمی فراتر رود. آشپزخانه های خیابانی نیاز به تهیه مقدماتی دارند. کمک های پزشکی اورژانس و همچنین راه اندازی رادیوهای دزدان دریایی به کسب دانش و مواد لازم نیاز دارد. غنای سیاسی چنین تجاربی با شادی موجود در آنها ، نحوه فراتر رفتن از رواقی فردی و تجلی آنها از یک واقعیت ملموس که از فضای روزمره نظم و کار فرار می کند ، اطمینان حاصل می شود. هر کس که قبل از فاجعه از لذت بی پول این محله های نیواورلئان اطلاع داشته باشد ، سرکشی آنها نسبت به دولت و عمل گسترده در ایجاد ارتباط با آنچه در دسترس است ، از آنچه در آنجا امکان پذیر است ، اصلاً تعجب آور نخواهد بود. از طرف دیگر ، هرکسی که در زندگی روزمره کم خون و اتمی شده کویرهای مسکونی ما گرفتار شود ، ممکن است شک کند که چنین قاطعیت را دیگر در هرجایی می توان یافت. Common Ground یک مدینه فاضله فعال نبود. علیرغم آموزشهای ضد ظلم و سایر تلاشهای محدود برای جلوگیری از رفتار ظالمانه ، نژادپرستی و تبعیض جنسی هنوز وجود داشت. علاوه بر این ، یکی از رهبران اولیه Common Ground ، براندون داربی ، که بعدا مشخص شد یک خبرچین و تحریک کننده عامل FBI است ، از موقعیت رهبری خود برای استفاده از زنان جوان استفاده کرد و بسیاری از افراد را با تمایلات زن ستیزی سلطه گرانه ، ایستادن به ستیزه جویی بیگانه کرد. و سایر رفتارهای ظالمانه وقتی داوطلبان اصرار داشتند که این رفتار مشکل ساز برطرف شود ، آن افراد به جای مرتکب عامل از سازمان بیرون رانده شدند.

مشکلات نیز بسیار فراتر از یک فرد بود. مشابه آنچه در سرمایه داری در فاجعه رخ می دهد ، نخبگان اقتصادی از فرصت استفاده می کنند تا امتیاز و قدرت خود را بیشتر تقویت کنند و اصلاحات اقتصادی نئولیبرالی را در نظام مرد سالاری فاجعه ، که به طور کامل در زمین مشترک نشان داده می شد ، از احساس بحران و اضطرار استفاده کنند توسط افرادی که آن را بهانه ای برای دور زدن اصول خود برای مصلحت اندیشی کردند. ارزش یابی کار جسمی سخت و مداوم ، محیطی پر از بحران ، استقرار ستیزه جویانه ، به حداقل رساندن یا تخریب احساسات و نیازهای اساسی انسان - اینها همه پرچم های قرمز رنگی بودند که فرهنگ سازمانی سمی و ناپایدار را ترسیم می کردند و به درستی مورد توجه قرار نمی گرفتند. این خودآگاهی سازمانی و تمایل دائمی به تأمل انتقادی را می طلبد تا در چارچوب تلاشهای سازماندهی مجدداً در دام حالت های مردسالار ، استعمار یا سایر ظلم ها نیفتید. این نمونه ها از عدم رعایت آرمان های آن را نمی توان نادیده گرفت یا نادیده گرفت. در واقع ، آنها برای تأیید و یادگیری از آنها بسیار مهم هستند. در عین حال ، این کار مهم و پیشگامانه همبستگی برای تسکین فاجعه را که پیشگامان آن بود ، خنثی نمی کند. اغلب این مسئله وجود ندارد که آیا تظاهرات قدرت سلسله مراتبی در جنبش ها و سازمان های اجتماعی ما بوجود می آیند ، اما چه زمانی. هنگامی که این اتفاق می افتد ، مهم است که نام آن را برای آنچه که هست ، نامگذاری کنید و این قدرت مورد مناقشه ، مخالفت و کمپوست قرار گیرد تا چیز جدیدی به جای آن رشد کند.

علاوه بر این، براندون داربی به وضوح بخشی از نسخه مدرن COINTELPRO بود، همان نیروهای ضد اطلاعاتی که با پلنگ های سیاه، جنبش سرخپوستان آمریکا و سایر جنبش ها برای آزادی جمعی نفوذ کردند و باعث مرگ و زندانی شدن بسیاری از افراد شدند. Common Ground را می توان به عنوان یک سازمان میانجی در نظر گرفت که سبک سازماندهی سنتی انقلابی پلنگ سیاه و رهبری پراکنده یا افقی گرایی Occupy Sandy را به هم مرتبط می کند. هر سه به طور مساوی قدرت تصمیم‌گیری را در سازمان‌هایشان تقسیم نمی‌کردند، اما هر سه قدرت را با جوامعی که از آنها حمایت می‌کردند، گوش می‌دادند، می‌پرسیدند و به نیازهای مردم پاسخ می‌دادند، تقسیم می‌کردند، در حالی که حمایت خود را از تغییرات بنیادی اجتماعی ابراز می‌کردند. مشابه آنچه یک و نیم دهه قبل در مکزیک رخ داد، پس از طوفان کاترینا، جامعه مدنی بیدار شد. برای بسیاری از مردم در نیواورلئان و در سراسر به اصطلاح ایالات متحده شروع شد که دولت اهمیتی نمی دهد. و ما مردم باید به هم کمک کنیم.

بسیاری از افرادی که پس از طوفان کاترینا در کمک های متقابل شرکت کردند ، دوباره بر ایجاد جنبش های دیگری مانند جنبش همبستگی بین المللی ، No Mas Muertes ، Food Not Bombs ، Earth First تمرکز کردند! موج افزایش ، شبکه اقدام جنگل باران ، عدالت کوهستانی ، مجموعه کندوی عسل ، آنچه به جنبش اشغال تبدیل شد و تعداد بی شماری دیگر. اما یافتن یکدیگر از طریق اقدام مستقیم و هماهنگ با افراد تحت تأثیر برای دستیابی به بقا و سایر نیازهایشان ، علاوه بر اینکه به ما احساس قدرت درونی و تخیلات بارور شده ای می بخشد ، پیوندهایی نیز ایجاد می کند که پس از سالها زنده مانده اند. در 12 ژانویه 2010 ، یک زلزله ویرانگر هائیتی را لرزاند و باعث حداقل 100,000 کشته شد. برخی از افراد با نام "کمک متقابل کمک به فاجعه در هائیتی" به طور موقت متصل شدند و چندین تیم را برای ارائه خدمات پزشکی ، تجهیزات و کمک به هائیتی فرستادند.

بسیاری از ما به عنوان بخشی از جنبش اشغال ، به تعطیلی وال استریت کمک کردیم ، اما برای مدت کوتاهی ، در اردوگاه های محلی شرکت کردیم. تسخیر وال استریت در پارک زوکوتی نیویورک در سال 2011 آغاز شد ، جایی که تعدادی از معترضین برای خاموش کردن وال استریت و افزایش آگاهی در مورد بی عدالتی اقتصادی و نابرابری دست به اقدام مستقیم و بدون خشونت زدند. اشغال سندی در سال بعد از اشغال خارج شد ، تا به جوامع آسیب دیده از ابر طوفان سندی کمک متقابل برسد. برنامه های Occupy Sandy شامل کمک های پزشکی ، ساخت و ساز ، کتابخانه وام دهی ابزار ، حذف قالب داوطلبانه ، وعده های غذایی رایگان ، توزیع کمک ، کمک حقوقی رایگان ، فروشگاه رایگان ، خدمات آموزشی و غیره بود. كوچكترين تمركزهاي كمك متمركز كمك متقابل در اوكلاما (OpOK) و كلورادو (بولدر سيل) مثالها بی شمار و واضح است: کمک و همبستگی متقابل بسیار م effectiveثرتر و کارآمدتر از رویکردهای بالا به پایین در برابر بلایا است. حتی وزارت امنیت داخلی، به طور معمول مخالف کار آنارشیست ها ، ضد اقتدارگرایان ، ضد سرمایه داری و دیگر رویاپردازان جهان بهتر ، از اثربخشی برتر این مدل شبکه افقی ، غیرمتمرکز ، در مقایسه با یک مدل از بالا به پایین فرمان و کنترل برخوردار است. در سال 2015 ، در 10 سالگرد طوفان کاترینا ، مشترک جمعی از مشترکین در خانه مالک در الجزایر تجدید دیدار کرد ، و در طی آن مردم زیبایی ، درد دل و آسیب دیدگی تجربه مشترک زمین را منعکس کردند. پس از به دنیا آمدن کاترینا ، دنیای بهتری که می دانستیم ممکن است و سعی در کمک به ماما در نیواورلئان داشتیم.

کمک متقابل کمک به بلایای طبیعی یک رویکرد بنیادی برای امداد رسانی به بلایا و سازماندهی جنبش های اجتماعی است. این یک سازمان ، یک شبکه ، یک تاکتیک و یک حرکت است. کمک متقابل کمک به فاجعه ، مجموعه / سازمان / شبکه ، با تکرار فعلی خود در سال 2016 آغاز شد ، زمانی که چندین پیشکسوت از بسیج های امدادرسانی به فاجعه های آزادیبخش گذشته گرد هم آمدند و زمینه را برای یک شبکه دائمی برای پاسخگویی به بلایا از زیر فراهم کردند.

کمک متقابل کمک به بلایا اذعان می کند شکست جنبش برای کمک به همبستگی در گذشته و سعی در یادگیری از این اشتباهات ، با استفاده از درس آموخته شده از دهه پاسخ جامعه به بلایا که ما الهام گرفته از آن ، و اطمینان حاصل شود که بهترین شیوه ها ، روابط ، و منابع آماده استفاده برای حمایت از جوامع آسیب دیده در آینده هستند. از آن زمان ، کمک متقابل کمک به فاجعه با پاسخ به سیل تاریخی در باتون روژ ، جاری شدن سیل در ویرجینیای غربی ، طوفان ها در جنوب شرقی ایالات متحده و سواحل خلیج فارس ، گردبادها در تنسی ، ایستادن راک ، میراث خودکفا ، غیرمتمرکز و تسکین دهنده فاجعه را ادامه داده است. طوفان های ایرما و ماریا در پورتوریکو ، آتش سوزی ساحل غربی ، بیماری همه گیر ویروس کرونا ، و موارد دیگر - ایجاد مراکز سلامتی ، تأمین داروهای نجات دهنده زندگی ، تمیز کردن زباله ها ، تخلیه خانه های سیل زده ، توزیع لوازم ، توزیع ماسک و سایر تجهیزات محافظ شخصی ، کمک به پایدار تلاش برای بازسازی از طریق تصفیه آب و زیرساخت های خورشیدی ، تار کردن سقف ها ، حمایت از زندانیان زندانی ، تقویت سایر اقدامات امدادی متقابل آزادی بخش ، اقدام مستقیم و فعالیت های دیگر برای حمایت از بقا ، توانمند سازی و تعیین سرنوشت مردم. به جای جایگزینی یا جایگزینی تظاهرات خود به خودی کمک متقابل ، شرکای کمک به کمک متقابل با تظاهرات محلی و خود به خودی از کمک متقابل شریک هستند و تلاش های جوامع مقدم را که منجر به بهبودی خود در پی لحظات بحرانی قابل مشاهده می شوند ، افزایش می دهد فاجعه های سرمایه داری ، استعمار ، استخراج منابع ، خشونت جنسیتی ، برتری سفید و توانایی ، از جمله اشکال دیگر سلطه. ما در سال 2018 با الهام از "آموزش مظلومین پائولو فرایر" و "کمپین دیگر زاپاتیستا" ، مناطق مختلف زیست منطقه را پشت سر گذاشتیم و چیزهای زیادی در مورد کمک متقابل و فاجعه های متنوع مانند طوفان ، کولاک و حوادث شیمیایی به خطوط لوله ، برتری سفید یاد گرفتیم. ، و لطافت

در این تور آموزشی پرطرفدار ، ما بر همکاری و تعیین سرنوشت تأکید کردیم ، نه اینکه منتظر کمک برای بالا بردن کمک باشیم. کارگاه های ما با اعتراف به بلایای طبیعی بیش از فاجعه های حاد هرج و مرج آب و هوا یا پارگی ناگهانی زیرساخت ها آغاز شد. ما هر روز در بلایای استعمار و سرمایه داری زندگی می کنیم ، و این بلایای سیستمی است که وقت خود را صرف پاسخ به آنها می کنیم ، پس از اینکه جگرها سرد می شوند یا آبها پاک می شود. چرخه های طبیعی زمین مشکلی ندارند. فاجعه روشی است که م institutionsسسات از آن سرمایه می گیرند و نابرابری ایجاد می کنند. این ساختار قدرت است که انحصار کمک ها را در اختیار دارد ، اما حاضر به توزیع آن در بین نیازمندان نیست. در تعریف "فاجعه" از این طریق ، ما یک شبکه گسترده ایجاد کردیم ، با اجتماعاتی که سطح آمادگی متفاوتی داشتند ملاقات کردیم ، و از نظر رویکرد مقطعی برای سازماندهی که از گذشته می آموزد و برنامه های زنده ماندن را برای آینده می سازد ، طوفان فکری می کنیم. ما زمان زیادی را با دوستان جدیدمان در مورد امیدها و ترس ها ، کار جمعی غم و انداز و اینکه چقدر ضروری است که با سرعت اعتماد به جلو پیش برویم - برای ایجاد یک مراقبت مشترک به جای فرهنگ فرسودگی شغلی ، بحث کنیم. موضوع اصلی مشترک ما این بود که "جسارت ظرفیت ماست." ما دائماً محتوا و روایت دروس خود را اصلاح می کنیم تا جادوی بیشتری را در مکالمات خود برانگیزانیم. تیم صمیمی ما از یکدیگر برای تصمیم گیری سریع ، طراحی تدارکات ، ساخت پست های اینستاگرام ، رانندگی در مسافت های طولانی و مدیریت وجوه پشتیبانی کردند ، همه اینها ضمن ارائه بازخورد سازنده برای یکدیگر و ایجاد وقت برای توقف در طبیعت. این کار سنگین است ، اما ، ما با تمام وجود به تور پیوستیم و ، همانطور که هزاران مایل را طی کردیم ، با توجه و الهام بسیار زیادی توسط افرادی که ما را به اجتماعات خود دعوت کرده بودند ، تکمیل شدیم.

به طور مشترک ، همه ما شاهد بحران های حساسیت زایی ، کمبود مسکن ارزان قیمت ، از بین رفتن زیرساخت های عمومی ، جنبش برتری طلبی سفیدپوست و یک محیط سمی به طور فزاینده هستیم. بسیاری از افرادی که با آنها ارتباط برقرار کردیم ، به همین ترتیب شاهد عدم پاسخگویی دولت در پی فاجعه های حاد بودند ، و همچنین در جستجوی راه هایی برای اقدام مستقیم بودند. علیرغم چنین چشم انداز دلهره آور ، ما افرادی را یافتیم که جوامع خود را برای پاسخگویی به بلایای حاد آماده می کنند در حالی که تلاشهای کمک متقابل را سازمان می دهند که به دنبال آن هستند که به طور مداوم موارد موجود را نیز برطرف کنند. پس از توقف تور ما ، برخی از جوامع جلسه خود را با موضوع آمادگی برای ایجاد آموزشهای قبلی ، تقسیم منابع و روابط همبستگی قبل از بحران ادامه دادند.

از بسیاری جهات ، به نظر می رسید که ما در حال از دست دادن میدان هستیم. به ما گفتند که خیلی دیر است. که بشریت فراموش شد ما مشاهده کردیم که ابرهای تیره در جوامع ظاهر می شوند. اما ، در تور با برگزارکنندگان بی شماری ملاقات کردیم که به دنبال رسیدن به گزینه های درخشان تصورشان می گشتند. شنیدن اظهار تشکر از مردم در مورد فرصتی که در ایستگاه های ما ایجاد شد تا با مردم در سراسر مناطق خود جمع شویم و فضای کمی را برای یکدیگر اختصاص دهیم تا از کابوس هایی که شب را بیدار نگه می دارند و رویاهایی که آنها را ادامه می دهد. ما با چالش های دلهره آور روبرو شدیم ، اما استقامت کردیم و با هم کار کردیم تا به طور گسترده ای از همه کسانی که در آن سفرهای حماسی تغذیه ، مسکن و مراقبت می کردند ، راه حل پیدا کنیم. این یک تجربه قدرتمند برای اتصال عمدی تر با شبکه ما بود. ما با روابط موجود عمیق تر شدیم ، ایجاد فرصت های جدید هیجان انگیز را شروع کردیم ، و همچنین با استفاده از منابع و وقت آزاد ما برای انتقال سازه های مسکونی به یک اردوگاه محاصره خط لوله در مینه سوتا ، برای ساختن دیوار خشک برای یک بزرگسال در پروژه های محلی نیز تأثیر عملی گذاشتیم. نیاز به تعمیرات خانه در نیواورلئان و تهیه کیت های دارویی مبتدی برای Wolfpack Gunshot Response Team در کلیولند. ما همچنین به محافظت کنندگان از آب که با خط لوله Bridge Bayou در L'eau Est La Vie Camp در لوئیزیانا مبارزه می کردند ، کمک کردیم و با حضور ساکنان فلینت در اعتراض به بسته شدن توزیع آب بطری رایگان توسط ایالت در حالیکه به نستله اجازه دادیم سرقت منابع آب خود را در میشیگان دو برابر کنند ، تجمع کردیم. اتصال مجدد با چنین حرکاتی ، که در طی سالهای زندگی عادی شده به خاک سپرده شده است ، تنها وسیله عملی برای غرق نشدن در جهان نیست ، در حالی که رویایی از سن برابر با احساسات خود را در سر می پرورانیم.

در سال 2020 بزرگترین فاجعه فاجعه سرمایه داری تاکنون رخ داده است: COVID-19. میلیون ها نفر کشته شدند. اما بسیج های جامعه برای کمک متقابل و همبستگی پزشکی در همان فضاهایی که ویروس کرونا جدید گسترش یافته بود شکل گرفت. از قاره به قاره ، مردم در سرکوب اطلاعات ، ناکافی بودن و عدم آمادگی دولت ، تلاش برای تحکیم اقتدارگرایی جهانی و همچنین کمبود تأمین در هراس اقتصادی در حالی که بازار سهام سقوط می کرد ، نوآوری و پیمایش کردند. زندانیان مجبور شدند برای تهیه ماسک و ضد عفونی کننده دست با کم و بی هزینه کار کنند. در همان زمان ، زندان ها ، زندان ها ، بازداشتگاه ها و بازداشتگاه های نوجوانان جوجه کشی بیماری و غفلت پزشکی گسترده بودند ، و باعث شد تعداد بی شماری از افراد زندانی جان خود را از دست دهند.

بسیاری از مناصب قدرت به طور مداوم کارهایی را برای مشروعیت بخشیدن به مواضع خود و واکنش دولت به بحران ویروس کرونا انجام می دادند. حوزه سیاسی و فرهنگی با تماشاگران بیگانه ستیزی ، نژادپرستی و توانایی روبرو بود. اطلاعات شامل بهداشت عمومی ، به تدریج در فضای مجازی ، پادزهر و حیاتی برای ایمنی جامعه و بهداشت عمومی بود. در حالی که مردم در بالاترین جاهای دولت بحران را نادیده می گرفتند و نیازهای مردم را نادیده می گرفتند ، در چنین شرایطی است که طغیان و شکوفایی زیبایی از کمک های متقابل جامعه برای تحویل تجهیزات به افراد دارای نقص ایمنی ، سازماندهی سطح خیابان در محله های آن طرف ، ظهور کرد. جهان با پشتیبانی پزشکی ، توزیع غذا و آب به همسایگان با آسیب پذیری های مختلف ، جمع آوری منابع و اطلاعات و بررسی سطوح فراوان داده های دریافتی از روز به روز برای کمک به حمایت از سلامت جوامع در حالی که ما با روش های جدید و عجیب مواجه هستیم یک فاجعه جهانی می تواند سیستم را متوقف کند ، فاجعه ای را در پی آن برجای بگذارد و جوامع تحت تأثیر خود را به نفع خود و یکدیگر می گذارد. شبکه های کمک متقابل برای امنیت و مراقبت از ما در زمان های خطرناک تشکیل و رشد کردند. سخنان آدری لرد در ما پیچید ، "ما هرگز برای زنده ماندن نبودیم". وقتی ر bossسا (یا فقر) مردم را مجبور می کنند که بیمار کار کنند ، این امر ضرورت تحول اساسی در سیستم اقتصادی ما را برجسته می کند. آپارتاید واکسن تناقضات نسل کشی سیاست جهانی را آشکار کرد.

همبستگی ریشه ای در هر گوشه جهان پاسخ دلسوزانه و آگاهانه Covid-19 را برای ایجاد دسترسی ، منابع و قدرت برای همه مردم در همه مکان ها ادامه می دهد. مردم جهان از عمیق ترین نقاط درون خود فریاد می کشند تا بازگشت به حالت عادی "" نرسد. سرمایه داری نئولیبرال ، استعمار مهاجران ، و دولت تهدید کننده زندگی بوده اند و ما آن را می شناسیم. ما در یک دوراهی قرار داریم: یک راه نابودی است ، راه دیگر آزادی است. مالک رحیم همیشه به ما می گفت که نسل ما یا به عنوان بزرگترین نسل و یا نفرین شده ترین نسلی شناخته می شود که زندگی را در این کره خاکی همانطور که ما می شناسیم از بین برد. کسانی که از گذشته چیزی نمی آموزند محکوم به تکرار آن هستند ، اما کسانی که آینده را ایجاد می کنند کسانی هستند که می توانند آن را ببینند. آینده ، از اینجا ، نانوشته است. ما از شما دعوت می کنیم که آن را با ما بنویسید.

پرسش و پاسخهای متداول

کمک های متقابل Disaster Relief چیست و چه کاری انجام می دهد؟2019-08-14T21:29:05-04:00

کمک های متقابل Disaster Relief چیست و چه کاری انجام می دهد؟

کمک متقابل Disaster Relief ، یک شبکه مردمی است که ماموریت آن ارائه کمک به فاجعه بر اساس اصول همبستگی ، کمک های متقابل و اقدام مستقیم خودمختار است. ما با همکاری ، گوش دادن به و حمایت از جوامع تحت تأثیر ، به ویژه آسیب پذیرترین اعضای آنها ، برای بهبودی خودشان ، تلاش می کنیم تا جوامع طولانی مدت ، پایدار و انعطاف پذیر ایجاد کنیم. کمک متقابل Disaster Relief به سوانح پاسخ می دهد ، به آموزش در مورد سازماندهی جامعه به عنوان آمادگی در برابر بحران و پاسخگویی در برابر بحران محله ، جمع آوری و انتشار مطالب آموخته شده در این زمینه می پردازد ، و یک بافت پیوند دهنده را بین سایر گروه های مردمی که در حال انجام کار پاسخگویی هستند ، فراهم می کند.

کمک های متقابل Disaster Relief شامل فعالانی می شود که درگیر انواع واکنش های سوانح بوده اند ، تجربه انجام کار آموزشی و ساخت شبکه را دارند و پروژه های مبتنی بر کمک های متقابل و عدالت را پشتیبانی می کنند. ما شاهد هستیم و می خواهیم حرکتی از پاسخ دهندگان را ارائه دهیم که جایگزین مدل پاسخ سلسله مراتبی ، خیریه مبتنی بر مجتمع صنعتی و غیرانتفاعی می شوند که وضع موجود را حفظ می کند و از فجایعی که ایجاد می کند سود می برد. درعوض ، کمک های متقابل Disaster Relief مبتنی بر همبستگی ، روابط محور ، مشارکتی است و ریشه در فهم کار امدادرسانی در برابر بلایا به عنوان کار عدالت دارد که هدف بزرگتر آن بقا ، خودمختاری و آزادی جمعی است.

کمک های متقابل Disaster Relief یک شبکه غیر متمرکز است که با شخصیت و خلاقیت بسیاری از جوامع تعریف شده و با تعهد جمعی ما برای همبستگی با کسانی که در اثر بلایا تحت تأثیر قرار گرفته اند ، ترسیم شده است. این مجموعه متحرک ، در حال رشد ، پیمانکاری ، ارگانیک و پویا از افراد همفکر و در عین حال متنوع است. شبکه ما به اندازه یك شبکه ی در هم تنیده از افراد ، وابستگی ها و روابط ، مانند ارتش های دائمی از داوطلبان نیست ، برخی در حال حاضر نیز فعالیت می کنند ، بسیاری دیگر انرژی بالقوه ای برای عمل در هنگام بروز یک فاجعه دارند. سیالیت و طبیعت بی ثباتی شبکه ما به ما امکان می دهد تا با شوک ها و شرایط متغیر سازگار شویم و از زمینه های مختلف به روشهای منحصر به فرد پشتیبانی کنیم.

ما درک می کنیم که ارتباط با جوامع متنوع و یادگیری هر روز از یکدیگر یکی از بزرگترین نقاط قوت ماست و شبکه های غیررسمی بی شماری در حال حاضر وجود دارند که هر روز شکل بیشتری دارند. کمک متقابل کمک به فاجعه فقط یک شاخه کوچک از این ابر ارگانیسم است که به سرعت در حال رشد است و متشکل از افرادی است که متعهد به حمایت از رشد بیشتر جنبش پاسخگویی به فاجعه مبتنی بر کمک های متقابل هستند و تلاش می کنند ارتباطات بیشتری را تشویق کنند ، به افراد تازه وارد الهام دهند و یادگیری مهارت ها و تاکتیک های مهم را تسهیل می کند ، همه در حالی که به رفاه و تعیین سرنوشت خود بازماندگان فاجعه کمک می کند.

چگونه Mutual Aid Disaster Relief با قشر بزرگتر ، جنبش خودمختاری در برابر بحران مرتبط است؟2019-08-14T21:28:57-04:00

چگونه Mutual Aid Disaster Relief با قشر بزرگتر ، جنبش خودمختاری در برابر بحران مرتبط است؟

کمک های متقابل Disaster Relief ، خود را به عنوان یک چاقوی ارتش swiss در جعبه ابزار بزرگتر جنبش خودمختار و متقابل کمک به فاجعه مبتنی بر کمک می بیند. شبکه ما شامل پروژه های مختلفی است ، از جمله کار پاسخگویی در محل ، شبکه سازی و ایجاد روابط در سراسر جنبش ، و برنامه های آموزشی که به دنبال رشد استفاده از کمک های متقابل به عنوان چارچوبی برای آمادگی ، واکنش و رفع مشکلات در برابر بلایای هستند. اما ما همچنین می خواهیم از سایر طرح ها و پروژه هایی با اهداف مشابه حمایت کنیم ، زیرا معتقدیم که تنها یک حرکت حرکتی می تواند به ما در زنده ماندن از ناهنجاری های آب و هوایی که در افق وجود دارد کمک کند.

ما آن را می شناسیم و جشن می گیریم جنبش پاسخهای فاجعه آمیز ، آزادی بخش ، همبستگی ، مبتنی بر همبستگی ، بسیار بزرگتر از کمک به بحران متقابل است و از افراد مختلف ، جمعی ، سازمان ها و شبکه هایی با هویت خاص خود ساخته شده است. بخشی از ماموریت ما پشتیبانی از این شبکه در هم تنیده افرادی است که بدون توجه به آنچه خودشان می نامند ، الهام گرفته اند که در هنگام فاجعه عمل کنند.

بعلاوه ، ما خود را بعنوان یک پیشتاز یا مرجع مرکزی در برابر واکنش در برابر حوادث نمی دانیم. گروههای دیگر با اعتقادات و ساختارهای مختلف ، به بحران پاسخ می دهند و ادامه خواهند داد. مردم در سراسر جهان هر روز از منظر کمک متقابل درگیر مصیبت هستند ، و ما می خواهیم این کار مهم و موثق را تشویق و یاد بگیریم. ما نام Mutual Aid Disaster Relief را انتخاب نکرده ایم زیرا می خواهیم این حرکات را همزمان انجام دهیم ، اما به این دلیل که می خواهیم این تاکتیک و این دیدگاه را مرتباً بالا ببریم و خانه ای برای هر کس دیگری که مانند ما معنای عمیق در زندگی خود را حول آمادگی در برابر بلایای جامعه و پاسخ به بحران خود قرار دهند.

ساختار تصمیم گیری امداد فاجعه امداد چیست؟2019-08-14T21:30:09-04:00

ساختار تصمیم گیری امداد فاجعه امداد چیست؟

کمک های متقابل Disaster Relief در حال حاضر از بسیاری از گروه های کاری نیمه خودمختار با حوزه های مختلف کار تشکیل شده است. جهت و فعالیتهای هر گروه کاری تا حد زیادی توسط خود کارگروه تعیین می شود. در حالی که گروه های کاری از استقلال نسبتاً کافی برای انجام فعالیتهایی که در محدوده آنهاست ، برخوردار هستند ، اما همه آنها نسبت به یک حلقه بزرگتر پاسخگو هستند. گروه های کاری گاهی اوقات پیشنهادهایی را برای تصویب به دایره کلی می آورند ، به ویژه وقتی نگرانی سازمان کامل مانند اصلاح سیاستهای داخلی ما باشد.

حلقه عمومی از افرادی تشکیل شده است که تعهد طولانی مدت به پروژه ابراز و نشان داده اند و مرتباً برای کمک به اشتراک گذاری اطلاعات بین گروه های کاری و تصمیم گیری هایی که نیاز به ورودی همه دارند ، ملاقات می کنند. کارگروه های برنامه ریزی ، عملیاتی و بسیج مداوم ، هر زمان که لازم باشد ، ملاقات می کنند. به طور فزاینده ، ما سعی می کنیم تصمیم گیری را به مقیاس محلی ترین (ممکن) "اختصاص دهیم"، به این معنی که تصمیمات بیشتری در گروههای کاری کوچکتر گرفته شود ، توسط کسانی که به مشکل نزدیک هستند و بیشتر از آنکه حلقه عمومی باشد ، بیشتر تحت تأثیر این راه حل قرار گرفته اند. رضایت ، کلمه عملی است. ما سعی می کنیم تا رأی ندهیم ، بلکه برای همه شرکت کنندگان به نتیجه ای رضایت بخش می رسیم. اگر کسی با تصمیم راحت نباشد ، گزینه های جدید را شناسایی و پیشنهاد می کند. به جای این سؤال که "آیا با این 100٪ موافقم" ، اغلب این سؤال مطرح است که "آیا من می توانم با این موضوع خوب باشم؟" به همان اندازه مهم ، تلاش می شود تا قدرت تصمیم گیری را با بازماندگان مصیبت بار نیز در میان بگذارم. ممکن است

یکی دیگر از عناصر تصمیم گیری در مورد کمک های اضطراری در زمینه اضطراب ، کمیته راهبری است که وظیفه مراقبت خود را با نظارت دقیق بر فعالیت های سازمان ، بررسی منظم امور مالی و امور عملیاتی ، انجام می دهد و مداخله در تصمیم گیری ها معتقد است که مضر ، بیش از حد ریسک پذیر است ، تهدید به کمک های متقابل Disaster Relief یا خلاف این ماموریت ، اما در غیر این صورت به عنوان تصمیم گیرندگان همکار در کنار هم کار می کند. آنها همچنین کمک های متقابل Disaster Relief را با تداوم و پایداری سازمانی طولانی مدت ، کار در جهت ایجاد رهبری در شبکه ملی ، و همکاری نزدیک با گروه های کاری متقابل کمک به بلایای طبیعی برای اطمینان از تداوم برنامه ها ، نیازها و فرآیندهای Disaster Aid Relief Relief انجام می دهند.

ما همچنین تشکیل گروههای وابستگی و در صورت لزوم سخنگویان را به شدت ترغیب می کنیم تا خود سازماندهی و استقلال خود را در زمینه کمک به بحران متقابل به ویژه در صورت وجود یک بسیج بزرگ در پاسخ به فاجعه ارتقا دهند.

این رویکرد چند جانبه ما را قادر ساخته است تا روان ، پویا و پاسخگو به نیازهای بازماندگان در اثر فاجعه باشیم و تصمیم گیری مشارکتی و مشارکتی را با احترام به استقلال ترکیب کنیم.

کار پاسخگویی به بلایای فاجعه امداد چگونه به کار پاسخگویی محلی ارتباط دارد؟2019-08-14T21:30:57-04:00

کار پاسخگویی به بلایای فاجعه امداد چگونه به کار پاسخگویی محلی ارتباط دارد؟

کمک های متقابل Disaster Relief تلاش می کند تا در پاسخ خود از گروه های ریشه دار محلی حمایت کند و به گروه های وابستگی بیشتر برای عمل ، مجموعه های بیشتر برای شکل گیری و سازمان های بیشتر برای انسجام الهام بخشید. ما نمی خواهیم جلوی خود به خودی خود را از کمک های متقابل جویا شویم یا آن را جایگزین کنیم و نیاز به تشکیل گروه های نوظهور را برطرف نمی کنیم. درعوض ، ما به دنبال ایجاد روابط با ، یادگیری و گوش دادن به گروههای ریشه دار محلی در کار پاسخی در زمین هستیم.

کمک های متقابل Disaster Relief با استعمار فاجعه مخالف است. پاسخ دهندگان اول واقعی افرادی هستند که بیشتر از همه روی زمین آسیب دیده اند و ما در تحلیل و رویکرد خود به آن احترام می گذاریم. گروه های دیگر با عقاید و ساختارهای متفاوت پاسخگو به بحران هستند. ما می خواهیم روشن کنیم که ما پشتیبانی می کنیم و می خواهیم گروه های واکنش اضطراری محلی ، مانند Centros de Apoyo Mutuo ، West Street Recovery و غیره را تقویت کنیم ، اما مطمئناً ما برای آنها یا هرگونه فاجعه مستقل و مستقل صحبت نمی کنیم. پاسخ یا تلاش های کمک متقابل. هدف ما این است که ضمن بلند کردن صدای کسانی که کارهای مشابه انجام می دهند ، از حقایق خود صحبت و زندگی کنیم.

چگونه می توان از کمکهای متقابل Disaster Relief (سوانح کمک مالی متقابل) از گروه کمک های متقابل محلی من که به یک فاجعه پاسخ می دهند یا کار بهبودی را پشتیبانی می کند ، پشتیبانی کرد؟2019-10-24T13:36:05-04:00

چگونه می توان از کمکهای متقابل Disaster Relief (سوانح کمک مالی متقابل) از گروه کمک های متقابل محلی من که به یک فاجعه پاسخ می دهند یا کار بهبودی را پشتیبانی می کند ، پشتیبانی کرد؟

کمک های متقابل فاجعه امداد ممکن است از چند طریق بتواند به شما کمک کند. ما می توانیم لیست نیازها ، سرمایه گذاران و اخبار را برای مخاطبان ملی خود منتشر کنیم. اگر به دنبال مشاوره یا الهام گرفتن هستید ، ممکن است بتوانیم شما را با گروههایی که تجربه سازماندهی کار در زمینه پاسخگویی و بازیابی دارند ، در تماس قرار دهیم یا این توصیه یا مشاوره را خودمان ارائه دهیم. ما ممکن است بتوانیم یک لیست دلخواه آمازون را به شما هدایت کنیم. ما ممکن است بتوانیم داوطلبان را راهنمایی کنیم یا راه شما را تأمین کنیم. ظرفیت شبکه ما به صورت داوطلبانه متفاوت است. اما ما انعطاف پذیر و روان هستیم و درست مانند کاری که با افراد بازمانده از فاجعه انجام می دهیم ، اولویت بندی کردن درخواستها و گوش دادن به اقدامات واکنش فاجعه آمیز را در اولویت قرار می دهیم. بنابراین ، اگر نیاز یا درخواستی دارید ، حتی اگر فرق با آنچه که در اینجا خوانده اید ، متفاوت است ، لطفاً به این نتیجه برسید.

یک فاجعه رخ داد و من و دوستانم در تلاش برای کمک به کمک متقابل محلی برای پاسخگویی هستیم. آیا مردمی از Mutual Aid Disaster Relief در گفتگو با برخی موارد در دسترس هستند؟2019-08-14T21:32:29-04:00

یک فاجعه رخ داد و من و دوستانم در تلاش برای کمک به کمک متقابل محلی برای پاسخگویی هستیم. آیا مردمی از Mutual Aid Disaster Relief در گفتگو با برخی موارد در دسترس هستند؟

کاملا! با ما تماس بگیرید [ایمیل محافظت شده].

در بسیاری از مناطق فاجعه بسیار وجود دارد ، شما چگونه تصمیم می گیرید در چه زمان و کجا پاسخ دهید؟2019-08-14T21:33:03-04:00

در بسیاری از مناطق فاجعه بسیار وجود دارد ، شما چگونه تصمیم می گیرید در چه زمان و کجا پاسخ دهید؟

قبل از وقوع فاجعه ، بسیاری از کارهای پاسخگویی به فاجعه با محوریت عدالت صورت می گیرد ، زیرا قدرت محلی جمع ها ، وابستگی ها و شبکه ها مواد مغذی را برای یک واکنش پر جنب و جوش مردم در زمان بحران فراهم می کند. بخشی از کار ما به عنوان یک شبکه این است که پیوسته روابط و ارتباطات خود را با افراد مختلف در سراسر کشور پیش از وقوع فاجعه عمیق تر و رشد کنیم. در صورت بروز فاجعه ، این روابط بین شبکه ما و سایر شبکه های محلی در برابر فاجعه به ما کمک می کند تا توانایی ما در پاسخ به یک روش حمایتی پاسخ دهد.

ما یک خدمه کوچک اما رو به رشد داوطلب هستیم که ظرفیت شخصی و سازمانی محدودی داریم. علاوه بر این ، ما متعهد هستیم که به جای تحقق میهن پرستی در مقابل بلایای طبیعی ، مراقبت های جامعه و بهبود عدالت را در این کار گنجانده باشیم. بنابراین ما نمی توانیم قول دهیم که همه جا و هر زمان پاسخ دهیم. هنگامی که ما به یک فاجعه پاسخ می دهیم ، در جایی که دعوت شده ایم و ظرفیت آن را انجام می دهیم ، کار خود را انجام می دهیم تا کار ما به صورت ارگانیک در رابطه با پاسخ محلی شکل بگیرد. ما به طور مداوم در حال رشد شبکه ، ایجاد و تحکیم روابط هستیم و همیشه تصور می کنیم فردا چه کاری خواهیم توانست انجام دهیم. و در این ضمن ، ما می توانیم آنچه را که می توانیم انجام دهیم ، وقتی روح و روان و همدلی و همبستگی کامل داشته باشیم ، قادر به پاسخگوئی با صداقت ، احترام ، دلسوزی و مراقبت هستیم. و ما امیدواریم که شما الهام گرفته اید به همین ترتیب انجام دهید.

فصول محلی دارید؟2019-08-14T21:33:42-04:00

فصول محلی دارید؟

کمک های متقابل Disaster Relief در حال حاضر یک سازمان مستقر در فصل نیست. ما از گروه های وابستگی و جمعی که همچنان خودمختار هستند و در جوامع محلی خود کار می کنند ، پشتیبانی می کنیم ، در همان زمان که آنها می توانند در صورت توانایی و تمایل ، به پاسخ به فاجعه پاسخ دهند. ما مردمی را ترغیب می کنیم تا با دیگران در خانه خود همکاری کنند تا برنامه های کمک متقابل ریشه دار و متنوع را با نام و هویت خاص خود تهیه و توسعه دهند. و پس از آن ، چه به عنوان فردی و چه به عنوان جمعی ، وقتی از یک فاجعه به صورت محلی ، منطقه ای یا دورتر استفاده می کنیم ، از این روابط و منابع استفاده می کنیم. و البته ، ما همیشه به دنبال رشد و استقبال از داوطلبان جدید هستیم. لطفا به گروه یا ایمیل Facebook ما بپیوندید [ایمیل محافظت شده] و راههای ایده آل را که می خواهید به آن وصل شوید به ما اطلاع دهید.

آیا شما همه وضعیت 501 (c) (3) دارید؟ آیا کمک مالیات کسر می شود؟2019-08-14T21:35:03-04:00

آیا شما همه وضعیت 501 (c) (3) دارید؟ آیا کمک مالیات کسر می شود؟

آره. کمک های متقابل Disaster Relief یک تلاش ریشه دار جنبش اجتماعی است و سیر و سلوک و جریان مشارکت ما ، مدل گروه تمایل ، سازماندهی مبتنی بر غیر سلسله مراتبی و موارد دیگر در مورد ما به طور مرتب در یک مدل غیرانتفاعی جای نمی گیرد و ما همچنان منتقد هستیم مجتمع غیر انتفاعی و صنعتی با این وجود ، ما به کمک به وضعیت غیرانتفاعی برای کمک به درهای باز و فراهم کردن عنصر استمرار و پایداری برای جنبش خودمختار در برابر بحران ، تصمیم گرفتیم. کمک های مالیاتی قابل کسر است و ما می توانیم در صورت درخواست رسید کمک مالی را برای شما فراهم کنیم.

آیا کمک متقابل Disaster Relief می تواند حامی مالی گروه پاسخ من باشد؟2019-08-14T21:35:35-04:00

آیا کمک متقابل Disaster Relief می تواند حامی مالی گروه پاسخ من باشد؟

نه متاسفم اما ما در حال حاضر تنظیم نشده ایم که حامی مالی سازمانهای دیگر باشیم.

در صورتی که می خواهم در یک بسیج امداد رسانی برای کمک به بحران کمک کنم ، درمورد تدارکات چه انتظاری می توان داشت؟2019-08-14T21:36:11-04:00

در صورتی که می خواهم در یک بسیج امداد رسانی برای کمک به بحران کمک کنم ، درمورد تدارکات چه انتظاری می توان داشت؟

در طی یک بسیج امداد رسانی کمک های متقابل ، به عنوان یک قاعده کلی ، برای دلسردی از گردشگری در برابر بلایای طبیعی ، از داوطلبان انتظار می رود که راه خود را به محل فاجعه کمک کنند. ما انتظار داریم که داوطلبان با استفاده از منابع مالی خود در سایت حضور پیدا کنند ، پس از آن ممکن است ما بتوانیم برای کالاهایی که خریداری می کنید یا سایر هزینه های مشابه مربوط به انجام کار ، بازپرداختی را تأمین کنیم. ما می خواهیم داوطلبان ما با دانستن اینکه کمک های متقابل بلایای فاجعه از آنها حمایت می کند ، احساس کنند که برای رفع نیازهای ضروری و ناگهانی بازماندگان فاجعه احساس توانمندی می کنند. با ما در تماس باشید [ایمیل محافظت شده] یا با یک هماهنگ کننده سایت تماس بگیرید تا ببینید که آیا ما می توانیم قبل از خرید بازپرداخت ارائه دهیم یا خیر. رسیدها همیشه لازم است ما در حال حاضر به کمک های کوچک تکیه می کنیم و بودجه کمتری داریم بنابراین هرگونه کمک های مالی خصوصی برای تلاش های امدادی افراد یا گروه های وابستگی تشویق می شود.

توصیه می کنیم تا حد امکان خود را برای هر شرایط فاجعه پیش بیاورید. بسیاری از داوطلبانی که با ما همکاری کرده اند وسایل نقلیه خود را دارند که به عنوان مکانی برای خوابیدن آنها دو برابر می شود. غالباً ما با کلیساهای محلی ، مساجد و سایر مراکز جامعه همکاری می کنیم تا بتوانیم مسکن اساسی داوطلبانه داشته باشیم. سایر اوقات ، کمپینگ یا ماندن روی نیمکت تنها گزینه است. ما عموماً آنچه را با جامعه به اشتراک می گذاریم می خوریم. اگر به رژیم غذایی خاص یا سایر نیازهای غذایی احتیاج دارید ، البته ما سعی خواهیم کرد که جای خود را بگیریم ، اما به شما توصیه می کنیم آنچه را که لازم دارید ، بیاورید.

ما بعضی اوقات بطور رسمی و گاه غیررسمی هر روز برای گفتگو در مورد نیازهای فوری و راههای تأمین این نیازها ملاقات می کنیم. کاملاً طبیعی است که برای اولین بار عصبی باشید. اما ما می خواهیم یک جامعه استقبال کنیم ، و به شما در جهت گیری کمک خواهیم کرد.

آیا می توانم درگیر کمک های اضطراری متقابل باشم؟2019-08-14T21:36:58-04:00

آیا می توانم درگیر کمک های اضطراری متقابل باشم؟

قطعاً! اگر با ارزش های اصلی و اصول راهنمایی همسویی دارید ، ما از شما استقبال می کنیم تا به ما بپیوندید. ما کارهای زیادی برای انجام دادن داریم و همیشه می خواهیم افراد بیشتری به پروژه های موجود خود بپردازند و پروژه های جدیدی را ترسیم کنند. به ما برسید [ایمیل محافظت شده] برای اطلاع از روش ایده آل شما برای وصل شدن